اخبار

تقلای بزرگ برای واکسن‌های کووید-19، با دسترسی نابرابر برای کشورهای کمتر ثروتمند، بسیاری از آسیایی‌ها را به سمت سیستم‌های بهداشتی بومی خود برای محافظت و رهایی از این ویروس سوق داده است.

سرعت بسیار آهسته انتشار واکسن در سراسر منطقه و جهان در حال توسعه پزشکان و دانشمندان جایگزین مراقبت های بهداشتی را وادار کرد تا کارایی گیاهان محلی با پتانسیل ضد ویروسی را آزمایش کنند.این اقدامی بود که به گرمی مورد استقبال بخش بزرگی از عموم مردم قرار گرفت، به ویژه میلیون ها نفر که هنوز به طب سنتی و نه غربی اعتماد بیشتری دارند.

تا پایان سال 2020، داروخانه‌های تایلند تحت تأثیر مشتریانی قرار گرفتند که ضد ویروسی معروف Fa Talai Jone (Andrographis paniculata)، همچنین به نام Green Chireta، که معمولاً برای سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده می‌شود، تهیه می‌کردند.

داروخانه‌های زنجیره‌ای Boots انگلستان با خوشحالی در شاخه‌های تایلندی خود بطری‌های گیاه دیگری به نام Krachai Chao (Boesenbergia rotunda یا ریشه انگشتی، عضوی از خانواده زنجبیل) را به نمایش گذاشت.این گیاه که معمولاً در غذاهای تایلندی استفاده می‌شود، ناگهان از یک ماده تشکیل دهنده در کاری تایلندی و برمه‌ای به وضعیت «گیاه شگفت‌انگیز» که می‌تواند کووید-19 را درمان کند، ارتقا یافت.

در آسیا، هم طب آلوپاتیک (نظام غربی) و هم سنت کل نگر کم و بیش ادغام شده و تا حد قابل توجهی هماهنگ شده است.هر دو رویکرد اکنون در داخل وزارتخانه های بهداشت وجود دارند.در چین، هند، اندونزی، کره جنوبی، تایلند و ویتنام، طب سنتی بسیار مورد احترام است و در خدمات بهداشت عمومی آنها یکپارچه شده است.

در ویتنام، تیم تحقیقاتی دکتر Le Quang Huan، دانشیار در مؤسسه بیوتکنولوژی، از فناوری بیوانفورماتیک برای غربالگری گیاهان مختلف در ایجاد یک نامزد مبتنی بر طبیعت ضد کووید-19 به نام Vipdervir استفاده کردند.یک کوکتل از گیاهان مختلف، برای تایید در یک کارآزمایی بالینی تایید شده است.

محققان ویتنامی گزارش می دهند که طب سنتی را می توان در کنار طب مدرن برای اثرات هم افزایی بر بیماری های مرتبط با سارس استفاده کرد.مجله Science Direct گزارش داد که وزارت بهداشت ویتنام استفاده از داروهای گیاهی را برای پیشگیری و درمان مکمل COVID-19 تسهیل کرده است.